History & Poetry

History

The History of Hullebrug

Crossing the door of the Hullebrug farmhouse also means participating in the rich history of this century-old place, the neighbouring castles and manor houses and the glorious past of the municipality of ITEGEM. Located next to the GROTE NETE, the guest rooms offer a view of the river that was so important to the inhabitants of the region. After all, the Nete River was the lifeline that determined the lives of rich and poor, farmers and lords, every family. There were ferry services that were beneficial to prosperity.

The name Hullebrug refers to the farms and the bridge over the Nete and the surrounding area.

Also called Helleveer and later Hellebrug, it is possible to determine the origin of Hillebrugh or Hillebroeck (a'hilde' was a hay loft at the time, therefore 'storage of hay in wetlands').

The history of Itegem and Hullebrug is closely linked.

The lords of Itegem, the castles and manors and the strategic location in the Nete valley, have made this region important for the remote surroundings.

The first traces of Hullebrug were found in old fishing tax minutes (14th century). Later, the lords of Itegem became owners.

Hullebrug was often a bivouac during the occupation by the French, Prussians, Austrians, Spaniards, Dutch and Germans. For example, the buildings of the Ter Hille sister farm were badly damaged when the bridge was blown up to thwart retreating German armies. On the following pictures you can see the Civil Guard at work in 1906, during an exercise to defend the Hullebrug.

For several hundred years Hullebrug was a busy inn, smithy, farm, ferry, a tavern where tired travellers could spend the night and let the horses rest. Until +/-1600 there was a watermill in operation (destroyed in the 80-year war between the Netherlands and Spain), situated between Hullebrug and Castle of Rameyen where Nicolas - the 2nd son of Rubens & Isabelle Brandt - lived.

Since 2010 Hullebrug has been a 'kangaroo house' for the Claes family (2 sons) from Nijlen, who - in addition to their busy, business activities - run a 'bed & breakfast', with respect for authenticity, tradition and nature.

The light-hearted miller

The luminous miller and the devil

In the 15th century, people also used to call Hullebrug ‘Helleveer’ or ‘Hellebroeck’. So was the devil involved?

In 1449, tenant Heyn de moelder (miller) lived there. This goody-goody was all too happy to chase the ladies, couldn't keep his hands to himself and more than once went a step further... One bleak night he drove home drunk after yet another wanton frivolity. Near Hullebrug, the devil himself was waiting for him and tipped the rascal with horse and cart into the Nete. The following day, he was caught by the ‘drossaard’ or ‘champêtre’ and in the Correction Book of the town of Lier we find that on 5 July 1449, he was sentenced for committed ‘indecency’ to a pilgrimage to ‘’t Onzer Vrouwe te Nysele (France)’.

Felix Timmermans

1886- 1947

Felix Timmermans is an important author in the Dutch-speaking world. In 1920, he received the State Prize for Flemish Literature. Works of his were published in 26 languages.
He immortalised his hometown LIER, at the confluence of the GREAT and the SMALL NETE, as a romantic place full of lust for life and gentle nostalgia, as the perfect fusion of Brabant exuberance and Kempen modesty.

‘...where the winding NETHEN tie a silvery knot ; where suddenly the bacon-bellied, abundance-horny Brabant separates from the musing, skinny Kempenland, there it is!’

The rooms of our B&B were named after characters from de Fé's work : Pallieter & Marieke, Juffrouw Symforosa, Nethe Nestje, Minneke Poes, Monsieur Pirroen.

Especially also because the epicure Pallieter roamed the Nethe valley, buzzing with a lust for life, drinking intensely from what beautiful nature had to offer, and loving his Marieke very much.

Note: near Hullebrug at Bistro het-Schipke-aan-de-Nete, the book Pallieter was filmed by Roland Verhavert in 1976.

Poetry

Powezie

Door gastvrouw Ursie

Moeder Hullebrug

Lieve moeder Hullebrug
Ik zag je, en dacht: "ooit kom ik bij je terug"
Jouw warmte kon mij bekoren...
Ik wil voor altijd bij je horen!

Ik zag in de wereld vele landen,
maar voelde mij nooit zo goed
als in jouw handen...

Van de Uluru tot de Ganges rivier...
't voelt nergens zo 'thuis' als hier.

Itegem, waar ik opgegroeid ben langs de kabbelende nete...
Mijn thuishaven... zeker weten!!!

Hullebrug mijmeringen

door Danny Claes

Herfstbladeren

Moede blaren rits'len van de bomen
Hullebrug is weer tot rust gekomen

't is weer voorbij die mooie zomertijd
Wanneer gewas en dier zo goed gedijt

De momenten van mijmeren zijn nu daar
Kom in mijn boot die ik tot de einder vaar

Poedersuiker

Witte paden omfloerste schemer
Oude takken warmen 't vuur
't is weer winter koel belegen
Wind giert alles grauw en guur

IJsschotsen spelen op de Nete
Kraaien stoeien om hun oude vete
Zachte vlokken talmen
En strelen langs de kale halmen

Maar Hullebrug ligt warm bedolven
Veilig weg waan je huilende wolven
Kom knus spinnen aan de haard
Om te winterslapen tot in maart

Goesting op de noen

Speelse honden blaffen
De krolse poes spint van toen
Nog even wou je zorgzaam zijn
Dat hoefde je niet te doen

Laat de dingen in hun mijmer
't is goed zo, zie je wel
Van hak op tak en af en toe
Je doolt van hier tot aan de einder

Met goesting van in de morgen
Tot veel, veel later op de noen

Vlaamse kermis

De mallemolen draait en zwiert
Twinkellicht dat tuinpad siert
De meisjes tieren en plezieren
Zoetgevooisde liedjes pintelieren

Daar mortiert het orgel van de tuinman
Die bloemen vlecht in ‘t huisje van verlangen
Dartele vlinders die je o zo graag wil vangen

Knetterend haardvuur
Met versgevangen vis
Sacrale momenten van zoet en zuur
Frivole collage van Hullebrug kermis

Nete-engel

Deemst'rend dooft in 't westen
Achter een geladen wolk de zon
Wijl de zilv’ren sikkelmaan
Aan haar held’re reis begon

Daalt de stilte over de lage wei
De bosuil roept gedwee de nacht
En onder een romige nevelsprei
Kabbelt de trage Nete zacht

Bij de rosse gloed van 't vuur
Gaat de wijn van mond tot mond

En even zijn we t'rug waar vroeger
De Engel op het Eiland stond

Avondrood boven Hullebrug

De zilte avondschemer
Kantwerkt mijn mijmering
In haar mooiste gloed
Op gitzwart karmozijn

En zie, de laatste eenden dwalen
De dag heeft deugdgedaan
Murmelende prevel in het deemster
Late Nete laat je stiekem in de waan

En hoor, de diepe tonen van 't nabije bos
Dat nu graag de slaap ingaat
Want na ochtenddauw is er weer de zon
Alsof 't geluk niet meer op en kon

En snuif, en voel, en kniel
Bij avondrood
zingt het zoetste van de ziel

Avondrood deel 2

Gelukzalig mijm'ren van 't is goed geweest
Houden van de vrinden en de goeie dingen
En van mijn teerbeminden nog het meest

zie de eenden dwalen
hoor het diepe bos

Graag en traag
Verstild genieten tot ik deemoedig kniel
Want bij avondrood
zingt het zoetste van de ziel

Deze gedichtjes draag ik op aan mijn heerlijke klein-kidz

Noah (2011) en Zenna (2013)